Diriliş.!

Turgut ÖZAKMAN' ın kitabı olan "Diriliş"i bitirdim geçenlerde.En az "Şu Çılgın Türkler" kadar duygulandım gerçekten.Çünkü okullarda böyle anlatılmıyor, kimler ne yaşadı, ülke ne durumdaydı, ordu ne durumdaydı falan bunları anlatma gereği(!) duymuyorlar sanırım. Bu ülkeyi atalarımız nasıl kazandı, hangi şartlar içinde vatanlarını korudular bunları gerçekten öğrenmemiz lazım. Zira 'özelleşme' adı altında VATAN karış karış satılmaktadır.Bunlar aklımdan geçerken kitapta bir bölüm içimi acıttı resmen. Okuyunca 'gerçekten böyle miydi' dedim kendimce.

"..12. Tümenden Takım Komutanı Teğmen Sait işgalcileri ilk kez görüyordu. Gözlerini dört açmış bakmaktaydı.
Dünya bunların babalarından miras kalmış gibi rahatlık içinde, sanki buralarda bulunmak, karşı geleni öldürmek haklarıymış gibi yürüyorlardı. Dünyanın kabadayısı, belalısı, haraççısı mıydı neydi bunlar? Bu kadar haydutla nasıl başa çıkacaklardı? Çok kalabalıktılar. Körfez gemilerile doluydu. Tuz gölünün üzerinde namluları parlayan bir çok top vardı. Uçaklar dönüp durmaya başlamıştı. Zavallı tümeni ise buraya zorlukla gelebilmişti. Sayılar öyle azdı ki fundaların, otların arasında gözden kaybolmuşlardı.
bu ezik durum, adamların pis tavrı çok gücüne gitti, gururuna dokundu, Hırsından ağlamaya başladı...."


"Tarih son kez uyarıyor.
Uyuma ey TÜRK
Dirliğin, birliğin dilin, benliğin, tarihin, yurdun, adın bir kez daha giderse, bir daha hiçbiri geri dönmez..!"

Turgut ÖZAKMAN
DİRİLİŞ Çanakkale 1915