herşey karmaşık.

Aslında kafamda birsürü şey kurmuştum buraya yazmak için ama toparlayamadım kafamı bir türlü.Düşündüm çok, nereden başlasam, bilemedim..

Hani böyle duvarlar üstüne üstüne gelir, ama birşey yapamazsın.Hayata karşı yapamadığın gibi.Kim bilir belki 'kader' dedikleri de bu olsa gerek.Birşeyler yapmak için çabalamak ama yapamamak..

Bu aralar pek emin değilim kendimden.Nasıl bir karar vermem gerek, verdiğim karardan karşımdaki kişi nasıl etkilenecek, ve daha birçok şey.Bunları düşünmek son zamanlarda yordu beni.Bunların ötesinde çok garip bir ruh haline büründüm.Sürekli bir ağlamak isteği var içimde engelleyemediğim.Ama işin garip tarafı ağlayamıyorum.Ağlayamadıkça da rahatlayamıyorum ve herşey yine en başa dönüyor.Cevaplanmayı bekleyen sorular, elden birşey gelmeyişi, kafamın hala son derece karışık olması, vs vs vs...

Nereye kadar böyle devam edeceğim, hiç bilmiyorum.Sadece bir an önce şu halimden kurtulup, hayatıma kaldığım yerden devam etmek istiyorum..

"..derdini açman gerek
dostunla tek atarak
hayat mars etti yine üstelik zar tutarak
bense sıkıldım hep yek atmaktan kadere..!"