Evet, kendime kızıyorum hem de çok fena.! Yani ne diye güvenirsin ki iki saatte tanıdığın birine? Al işte, ne oldu? Hayır bir de sırf belki düşüncelerimi değiştirebilir diye, tek ayak üstünde kırk yalan söyleyerek İstanbul'da kalıyorum onun için. Bunun için mi?
Babamdan başkası telefonu yüzüme kapatamazken, sen kimsin de yüzüme telefonu kapatabiliyorsun? Ne hakla?
Bu yüzden kızıyorum kendime. Hatta sinirleniyorum da fazlasıyla.
Off.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder